چکیده: چکیده دشت دزفول-اندیمشک بزرگترین دشت استان خوزستان از نظر کشاورزی و شرب می باشد که با داشتن شبکه آبیاری دز نقش مهمی در کشاورزی استان دارد. این دشت دربرگیرنده آبخوان دزفول-اندیمشک با مساحت حدود 3/2245 کیلومتر مربع بوده و لذا اطلاع از ضرایب هیدرودینامیکی (T، S) در جهت مدیریت صحیح منابع ارزشمند آبی آن نقش و اهمیت بسزایی دارد. هدف از انجام این تحقیق ارزیابی و پهنه‌بندی ضرایب هیدرودینامیک آبخوان دزفول-اندیمشک می باشد. طبق بررسی های صورت گرفته، جهت عمومی جریان در آبخوان شمالی-جنوبی بوده و عمق سطح آب از بخشهای شمالی به سمت جنوب کاهش می یابد. تغییرات سطح آب زیرزمینی در طی دوره 14 ساله، نشان دهندة بیشترین افت در شمال آبخوان می باشد. همچنین بیلان آب زیرزمینی برای سال آبی (مهر 96تا شهریور )97نشان میدهد که آبخوان در این سال آبی با کسری حدود 29/45 میلیون متر مکعب مواجه است . مقادیر قابلیت انتقال آبخوان به روش‌های مختلفی مورد بررسی قرار گرفت. محدوده تغییرات قابلیت انتقال بر مبنای داده‌های ظرفیت ویژه، حدود 241 تا 1912 متر مربع در روز می باشد. قابلیت انتقال آبخوان بر اساس روش آزمون پمپاژ (کوپر-ژاکوب) از 249 تا 2503 متر مربع در روز متغیر می-باشد. مقادیر قابلیت انتقال بر اساس بافت رسوب در لاگ گمانه‌ها از 624 تا 1320 متر مربع در روز محاسبه شد. بیشترین مقدار قابلیت انتقال در بخش شمالی آبخوان مشاهده می شود. بر اساس تلفیق نتایج روش‌های مختلف تخمین قابلیت انتقال به روش‌های ظرفیت ویژه، ژاکوب، لاگ گمانه‌ها و نتایج آزمون پمپاژ چاه‌های بهره‌برداری قابلیت انتقال آبخوان دزفول-اندیمشک از حدود 600 متر مربع در روز در حاشیه شرقی به حدود 1000 متر مربع در روز در بخشهای مرکزی افزایش می یابد. افزایش قابلیت انتقال به حدود 1200 متر مربع در روز که در شما آبخوان دیده می شود، احتمالاً مرتبط با تغییرات در بافت و نفوذپذیری رسوبات رودخانه ای یا آبراه‌های می-باشد. جهت محاسبه آبدهی ویژه آبخوان به روش لاگ حفاری چاه‌ها، بافت غالب خاک در لاگ های حفاری در محل هر چاه تعیین شده و بر اساس نتایج به دست آمده، میانگین آبدهی ویژه آبخوان 8 درصد می باشد.